"HADİ BABA GENE YAP"

Yaşar KURT’un dediği gibi ( hadi baba gene yap )

Üniversite yıllarımızın en güzel şarkısıydı. Kronik penguen’nin hiç ağzından düşürmediği. Bizim sürekli söylediğimiz. O zamanlar hiçbir kaygımız yoktu çok mutluyduk. Şimdi ise bir birey olarak hayatın içinde solmuş bir yaprak her birimiz bir yere savruluyoruz. Her birimizin ailesi arkasında peki ne zaman’a kadar. Eskiden bu kadar kaygımız yoktu. Zaman geçtikçe kaygılarımız artıyor ve korkuyoruz. Ailemize eskisi gibi yakın değiliz sanki dünyaya getirilişimizin sebebi olan insanları suçlar gibi davranıyoruz. Ama hata yapıyoruz onlar bizim saçımızın teline gelecek zarardan bizi sakınanlar. Ailemiz bu dünyadaki görevlerini en iyi şekilde yerine getirerek bizi bu yaşımıza getirdi artık gerisi bize kalmış durumda. Bizim artık ailemize artık sonsuz saygımızı göstermemiz gerekiyor. Hayatlarının sonuna doğru güzellikleri göstermek ve bizi dünyaya getirdikleri için her defasında kendilerini şanslı saymalarını hissettirmeliyiz. Belki son nefeslerini vermeden onları ne kadar sevdiğimizi gösterip, her fırsatta sevgimizi gösterelim. Annemizin bize en sevdiğimiz pastayı yaptığı, babamızın hoppala yaptığı anı hatırlayalım. Hadi baba gene yap!!!