7 Mayıs 2009 Perşembe

KAPATTIK KAPILARIMIZI DOSTLARIMIZA

Mesafeler koyduk araya
Bir merhaba demek için,girmeleri gerekti sıraya...
Bize çok ihtiyaçları oldugu an meşguldük,
Not bıraksınlardı, sonra arardık,baska zaman...
Sınavdan en iyi notu aldıklarında, gözlerindeki pırıltıyı göremedik,
Bir küçücük armağan veremedik.
Canlari yandığında, bize koşamadılar nefes nefese,
Ne kadar hasrettiler bir dost sese!
Görüsürüz;ya salı, ya çarsamba günü, diye diye kaçırdık nişanı,düğünü,
Paylaşamadık o en çoşkulu anlarını,seveceğimiz yanlarını.
Hayat denen suyun akışında,birlikte çağlayamadık,
Ölümlerini bile geç duyduk da,vaktinde ağlayamadık...
Bu hikaye hem acı, hem uzun,
Selam vermeden geçiyoruz artık yanından komşumuzun.
Bahanelerle etrafimizi sardık...
Oysa biz, biribirimiz için vardık,
Adına huzur dedik, iş dedik, can cana olmaktan vazgeçtik, ..yalnızlığı seçtik.
Herkes bir yalana kandı,
Ne olursa olsun sebep, aslında KAPILAR hep, kendi üstümüze kapandı!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder