YİTİK HAYALLER (İZMİR'E SON BAKIŞ)

Bu şehrin yitik yalnızlığında
Sen üzülme gülümyemin ettimsizi unutmayacağım.
Tevafuk ya çıkışta
Giderken herkesi gördüm.
Bu hayat manasız.
Tıpkı gidişim gibi.
Sadece onun olmak istediğim.
Bir grup insandı
Geride kalan.
Buluşma zamanlarında elimde
Bir saat boşluğu bekliyorum.
O boşluk gelmiyor sebepsiz
O boşluğu belki
Sevgimizle dolduracaktık.
Dünyada insanlar
Üzülen insanlar var.
Bunu hissediyorum.
Ama onlarda Yok olup gidiyor
Yitik hayaller gibi.
Baki Mustafa Usta :{)} (14.01.2002 gecesi izmirden dönerken otobüsteyazılmıştır.)